Əli (ə) möcüzəsi və dünya yaranmamış var olmasına subut.
Qədim zamanlarda Ərəblər ölmüş isdidən qax olmuş Qaranquş və saira quşların cəsədin yığıb ocaq qalayarmışlar
Bir neçə qız gedirlər yanacaq üçün toplamağa Fatimə Binti Əsəd (s) da orda olur biraz gedtikdən sonra bir şir onların qabağın kəsir qızlar qorxub qaçır amma Fatimə Binti Əsəd (s) görür bu şir məni hədəf alıb heç bir qızla işi yoxdur odurki şirə təslim olur düz durur Şir qabaq ayağilə işarə edir boynundaki boyun bağın at ağzıma oda atır şir gedir
Gün o gün olur Fatimə Binti Əsəd (s) imam (ə) dünyaya təvəlüd etdikdən sonra bələyir qoyur beşikə özüdə dövrünə uyğun xəmir edir birdən görür ona kimsə xırda daş vurdu ətrafa baxır görür evdə heç kim yoxdur bir neçə dəfə təkrar olduğdan sonra görür beşikdəki əlləri bələkdə olan uşağdır atır deyir uşağ bu necə ola bilər aənin nə vaxtındı bu nə sirdir Allahın əmrilə imam (ə) dil açır Anacan sən böyüksən mən Ana deyir oğlum bu nə sözdür necə bəyəm səni dünyaya mən gətirmişəm əlbətdəki mən səndən böyükəm imam (ə) buyurur Anacan yadındadır quş qaxı yığırdız bir şir qabağızı kəsdi səni hədəfə aldı səndən boyun bağın isdədi səndə atdın ağzına çıxıb getdi Ana dedi oğlum düzdü imam (ə) dedi Anacan gəl boyunbağın ağzımdan götür.
