Bu hekayədə hər kəs özünü tapacaq . Müəllif . İnsan hər zaman oyun oynamağımı üstün tutur . Balaca olarkən oyuncaqları və yaxud rəfiqələri ilə evcik – evcik oyunuyur . İnsanın oynadığı bu oyunda qalib və məğlub olan tərəflər olur .Amma insan bir şeyi anlamır ki , o bu oyunu oynamaqla özünü aldadır . Oynadıqları oyunlar isə həyatda müxtəlif olur : xoşbəxtlik oyunu , sevgi oyunu və ehtiras oyunu yəni oyunun içində oyun . Hər bir oyunun isə müxtəlif oyuncaqları olur . Məncə oyunun içində oyun olmamalıdır İlk öncə insan gərək xoşbəxtliyin nə olduğunu bilsin . Xoşbəxtlik nədir ? . Kimisi üçün xoşbəxtlik gözəl yaşayış , kimisi üçün xoşbəxtlik pulun çox olması , kimisi üçün isə ailə həyatı qurub övladının olmasıdır . Amma əslində bunlar xoşbəxtlik yox sadəcə yaşam səbəbləridir . Yəni insan dünyaya gəlir böyüyür , ailə həyatı qurur sonra isə övlad sahibi olur . Amma əslində xoşbəxtlik nədir ? sualına heç bir insan cavab verə bilmir . Niyə ? çünki insan hələ indiyə qədər anlamır ki , xoşbəxtlik nədir ? . Amma hər gün bilməyə bilməyə xoşbəxtlik adlı bir oyunu oynayır . Mənim üçün xoşbəxtlik bir qadının üzündə təbii təbəssümün olması , təlxəyin gözlərinin gülməsi və ən sonda uşaqların atasız , anasız qalmaması , müharibənin və terrorun olmamasıdır . Anaların gözüyaşlı olmaması, şəhid məzarlarının olmaması bütün dünyadakı insanların qardaşlıq barış içində yaşamasıdır əsil xoşbəxtlik . Bir söz var deyirlər insan sevməsə yaşıya bilməz . Görəsən insan sevginin nə olduğunu , necə olduğunu bilirmi ? . Alimlər deyir ki sevgi qəlbdə olur . İnsanlar ürəkləri ilə sevirlər . Bəziləri deyir ki , sevgi ONUâ gördüyün zaman dilinin tutulması , ürəyinin döyüntüsünün dayanmadan çırpınmasıdır . Bəziləri üçün sevgi gözlərinin içinin parıldamasıdır . Amma əslində sevgi sadəcə öyrəşmək və bir – birini anlamaqdır . Deyirlər mən sən olmadan yaşaya bilmərəm inanmayın elə yaşayacaq ki , hətta səndən sonra başqa birisinidə sevəcək . Səni öpdüyü kimi başqa birisinidə öpəcək . Əslində sevgi ehtiras üzərində qurulan bir hissdir . Yəni ehtiras olmasa sevgidə olmaz . Yaxşı bəs o zaman hamıda bir sual yaranır ehtiras nədir ? . Ehtiras insan orqanizmində olan instinktin oyanmasıdır . Ehtiras oyunu iki cür olur : 1.sevdiyin qadına qarşı , 2. Başqa birisinə qarşı . Bu 2 oyundada 2 oyuncaq olur . Hər 2 oyundada oyuncaq sən olursan . Sən özün özünü aldadırsan amma qarşı tərəf isə səninlə oyuncaq kimi oynayır . Çünki 2 adını cəkdiyim ehtirasda qarşı tərəf müxtəlif insanlarla oynayır ona sən maraqlı deyilsən . Amma birinci adını çəkdiyimdə isə elə deyil tam fərqlidir . Yaxşı o zaman gəlin araşdıraq görək ən böyük oyun nədir ? . Bu adlarını çəkdiyim oyunlar hardan peyda olub . Sualın cavabı çox sadədir . Ən böyük oyun bu həyatın özüdür . Çünki insana ən böyük oyunu oynayan məhz həyat özüdür . Dahi şairimiz gözəl deyib Həyat sən nə şirinsən kim səndən doydu getdi Gedənlər bu dünyada qəlbini qoydu getdi . Həyat kimi daha bir şirin oyun ölümdür . Çoxlarının qorxduğu mənim isə mükafat bildiyim şey . Niyə mükafat çünki sevdiklərimə və ən əsası Allaha yaxın olacam . Bəli düz oxuduz ölüm mükafatdır . Hər kəsin dadacağı mükafat . Həyat qədər şirin və mənalı , amma ölümün həyatdan cəmi bir fərqi var . Həyat sınaq ölüm isə imtahandır . Kamal Abdulla « Bir iki bizimki « əsərində çox gözəl deyib həyat ölümün özü ölümsə həyatın özüdür . Dahi dramaturq Hüseyn Cavid gözəl deyib : İblis nədir dünya xəyanətlərə bais ya hər kəsə xayin olan insan nədir İblis . Doğurdanmı Cavid əfəndinin dediyi kimi insan həqiqətən İblisdir . İnsan bu həyatda etdikləri əməlləri şeytanın yeni iblis üzərinə atır . İnsan birini öldürür deyirki vallah mən onu öldürmək istəmirdim məni şeytan aldadıb yoldan çıxardı . Mən istərdim sizə insanları anladım . Əslində insan elə Cavid Əfəndinin dediyi kimi İblisdir . Tarixə nəzər salsaq Adəm babamızla Həvva nənəmizin iki oğlu Habil və Qabil . Bu iki qardaşdan biri yəni Habil çox paxıl və xəbis insan olub . Habil öz doğma qardaşını heçnədən əslində düzünü desək paxıllıq üzündən öldürüb . İnsanda bundan sonra Habil kimi Qabilləri öldürməyə başladı . İnsanlar müharibələr törədib canlar almağa başladılar . Özləri üçün dəmir tikanlıqlardan sərhəd düzəltdilər . Güclülər zəifləri əzməyə başladılar . Biri yüksələndə o birisi onun ayağından tutub aşağı çəkdi . Paxıllıqlar , qısqanclıqlar başladı . İnsanların gözləri doymadı buda mənimdir buda ….buda mənimdir deyib mənəm â mənimliyə başladılar . Düşmənçilik başladı . İnsan o qədər azğınlaşdı ki , onu dünyaya gətirən ananı əziyyətini çəkən atanı qocalar evinə atdı . İnsan həyatda cənab pulla tanış oldu . O insana yaşamağı o varsa güclü olmağı heçnədən qorxmamağı çəkinməməyi öyrətdi . Cənab pul həqiqətəndə insanın yaşam tərzi oldu . İnsanı insanlıqdan çıxardı . Qardaşı qardaşa , dostu dosta , ananı oğula düşmən etdirib , sonradan qatil etdirdi . Mən anladım ki , doğurdanda həyatda ən güclü şey puldur. M. Ə. Sabir gözəl deyib Nuri – çeşmanımmısan ,ey pul , ya canımmısan ? İsmətim , namusum , irzim , qeyrətim , qanımmısan Hörmətim , fəxrim , cəlalım , şövkətim , şanımmısan Müshəfim , Məkkəm , Mədinəm , qibləm , ərkanımmısan ? Məzhəbim , dinimmi , ayinimmi imanımmısan ? Bəli bax burda Sabir duz deyir ey cənab pul sən hər şeysən . Sənə çoxları əl çirki deyir amma sən əl çirki yox əldən o çirki aparan yuyucu maddəsən. Çünki sən varsansa hörmətdə var izzətdə var . Hə birdə sən varsansa vəzifədə var . Vəzifə yəni çoxlarının dediyi kreslo . Amma heç kim anlamır ki bu kreslo bu vəzifə daimi deyil . Vəzifəyə keçən insanlar illərdi dostluq etdiyi insanları unudur . Dostu dosta unutduran vəzifə kreslosu . Çoxları özünü o kresloya moment kuleyi yada super kleylə yapışdırır . Türk aktyoru Kamal Sunalın Koltuk bəlası adlı bir filminə baxdım . Filmin sonunda bələdiyyə rəisi hər şeydən bezib kreslonu yandırmaq istəyir lakin yandıra bilmir . Qazaxıstan dramaturqu Torqut Orbayın 21 : 15 qatarı adlı bir əsəri var . Orda deyir ki ən yaxşı insanlar küçələrdə ölürlər üzləri qazet kağızlarıyla örtülür ən pis insanlar yuxarıda oturub ölüm hökmləri verirlər bəşəriyyətin acığına . Həqiqətəndə belədir . Zaman gələcək insanlar nifrət edəcək gülüşə həyatda hər şey adiləşəcək . Yaxşılıqlar azalacaq pisliklər çoxalacaq , yaxşı insanlar torpaq altında pis insanlar isə yuxarıda oturub ölüm hökmləri verəcək bəşəriyyətin acığına . Terrorlar , müharibələr artacaq insanlar bunuda oyun sanıb avtomat avtomat oynayacaq canlar alacaq qanlar tökəcək . Hər şey hər yer mənim olsun deyəcək . Buda mənim olsun buda ….. buda …… bax bu mənlik oyunu insanları məhv edəcək . Bax belə məhv edəcək hər şeyi insanı ey bədbəxt planetin bədbəxt sakinləri ….. SON .
MUASİRMEDİA.AZ
Yazar : Ənvər Məmmədov
MUASİRMEDİA.AZ
Yazar : Ənvər Məmmədov